0
0
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ․- Սեպտեմբեր 9-ին, «Գրիգոր Նարեկացի» համալսարանին մէջ կատարուեցաւ բանասիրական գիտութիւններու դասախօս՝ փրոֆ․ Վարդան Յակոբեանի անունով գրադարանին բացումը։
Ներկաները նախքան գրադարանի բացումը, վայրկեան մը յոտընկայս եւ ծաղիկներ խոնարհելով յարգեցին Վարդան Յակոբեանի եւ Արցախեան գոյապայքարի նահատակներու յիշատակը։
«Գրիգոր Նարեկացի» Համալսարանի դասախօս եւ բանասիրական գիտութիւններու մասնագէտ՝ փրոֆ․ Զինայտա Պալայեանը, ողջունելով ներկաներուն, նշեց, որ․-«Հայ ժողովուրդի պանծալի զաւակներէն Վարդան Յակոբեանի վարքը նմանեցնում է Սահակ Բագրատունի մարզպանի՝ աշխարհի բոլոր ծայրերում հայերի մասին ցանկացած մասունք, գիրք հաւաքելու եւ գրադարան ստեղծելու հրամանի հետ, որովհետեւ Վարդան Յակոբեանը եւս ազգի նուիրեալ է եւ իր եռանդը, տաղանդը, քաղաքական պահուածքը, բարոյական կերպարը ամբողջացրել ու նուիրել է Արցախ աշխարհին: Յակոբեանը դառնացած էր իր կեանքի վերջին պահերին․ դառնացած էր աշխարհից, դաւաճաններից, մատնիչներից, անմիաբաններից, որի հետեւանքը եղաւ նրա անժամանակ մահը»։
Իրաւաբանական գիտութիւններու թեկնածու, Արցախի վաստակաւոր իրաւաբան Սեւակ Յակոբեան, իր կարգին խօսք առնելով, ըսաւ․- «Համալսարանի գրադարանը անուանակոչել Վարդան Յակոբեանի անունով: Հաշուի առնելով, որ գրադարանը նախկինում կրում էր Սերգէյ Սարինեանի անունը, որ սերտ յարաբերութիւններ ունէր ինչպէս Վարդան Յակոբեանի, այնպէս էլ մեր համալսարանի հետ, որոշել ենք գիտական նիստերի դահլիճը անուանակոչել Սերգէյ Սարինեանի անունով»։
Ներկայ էր նաեւ Տէր Ներսէս քահանայ Ասրեանը, որ աղօթքով սկսելէ ետք, յայտնեց, թէ․- «Սա եւս մի առիթ է Վարդան Յակոբեանին, նրա կատարած գործի մեծութիւնը վերյիշելու եւ նրա հոգու հանգստութեան համար աղօթք առ աստուած բարձրացնելու համար։ Ցանկացած կրթօճախ ոչ այնքան միտուած է գիտելիք տալու մարդուն, այլ հնարաւորութիւն տալու մարդուն գիտելիք ստանալ, եւ դրա առաւել կարեւոր բաղադրիչներից մէկը տուեալ կրթօճախի գրադարանն է, որտեղ ուսանողը կարող է ստանալ իրեն հետաքրքրող գիտելիքների պաշարը»։
Համալսարանի որակի ապահովման կեդրոնի տնօրէն Ամալիա Գրիգորեանի խօսքով` Վարդան Յակոբեանի համար գիրքի հետ հաղորդակցուիլը այլ արարողութիւն էր։
«Նա իւրայատուկ էր ոչ միայն գիրք գրելու, այլեւ ընթերցելու եւ կազմելու առումով։ Նա իր կեանքի ընթացքում ստեղծել է եզակի գրադարան եւ պատահական չէ, որ այս գրադարանում են գտնւում բոլոր ժամանակների լաւագոյն հարիւր գրքերը։ Այս գրադարանում են գտնւում այն գրքերը, որոնք մի օրինակ են ամբողջ Արցախում եւ Հայաստանում», ըսաւ Ամալիա Գրիգորեան, որ եզրակացնելով, յայտնեց, թէ- «Ան ամէն ինչ անում էր նուիրումով եւ արուեստով։ Յակոբեանը բացառիկ ընթերցող էր։ Ընթերցում էր անհագ կլանուած։ Գրիչը ձեռքին մշտապէս ընդգծում էր այն տողը, այն բառը, որն իր համար կարեւոր էր եւ դրանով ճաշակ ու մտածողութիւն էր ձեւաւորում հետագա ընթերցողների համար», ըսաւ ան։
«Գրիգոր Նարեկացի» Համալսարանի Իրաւագիտութեան ամպիոնի վարիչ, վաստակաւոր իրաւաբան Վոլտիյա Յովսէփեանն էլ իր խօսքում նշեց, որ դեռեւս խորհրդային ժամանակներից գիրք ընթերցելը հեղինակութիւն է եղել, իսկ գիրք ընթերցողը` հեղինակաւոր մարդ։
«Մենք պէտք է ուսանողների մէջ սէր սերմանենք գրքի հանդէպ, որպէսզի մշտապէս կապի մէջ լինեն գրադարանի հետ։ Այս գրադարանից, որը ստեղծուել է Յակոբեանի անձնական գրադարանի հիմքի վրա, ցանկացած մարդ կարող է անհրաժեշտ եւ կարեւոր տեղեկատւութիւն ստանալ», ըսաւ Յովսէփեան:
Միջոցառման ընթացքին, համալսարանի ուսանողները ներկայացուցին Վարդան Յակոբեանի բանաստեղծութիւնները։
Նշենք, թէ Վարդան Յակոբեան (իսկական անունը՝ Սլաւիկ), ծնած էր 1948-ին՝ Հատրութի շրջանի Արփագետիկ գիւղը: Ան Վարդան անունով կնքուած է Յովհաննէս Շիրազի կողմէ: Ան յաճախած է հայրենի գիւղի եօթամեայ, Պաքուի թիւ 152 եւ հայրենի շրջանի Հին Թաղերու միջնակարգ դպրոցները: Բանաստեղծութիւններ սկսած է գրել 11 տարեկան հասակին: Դպրոցական տարիներուն զբաղած է նաեւ գեղանկարչութեամբ: «Եղնիկն ու լիճը» գեղանկարի համար ստեղծագործող դպրոցականներու մարզային ողիմպիատային ստացած է առաջին մրցանակ: 1969 թուականին աւարտած է Պաքուի մանկավարժական հիմնարկը եւ աշխատանքի անցած Ստեփանակերտ` «Սովետական Ղարաբաղ» թերթի մշակոյթի բաժինը, նախ որպէս գրական աշխատող, ապա` բաժնի վարիչ, այնուհետեւ` խմբագրի տեղակալ: 1983 թուականէն աշխատած է Արցախի գրողներու միութեան մէջ` որպէս կազմակերպութեան ղեկավար: Հիմնադրած եւ խմբագրած է «Արցախ» հանդէսը, «Եղիցի լոյս» «Պըլը Պուղի» «Յարութիւն» «Նարեկ» պարբերականներն ու «Արցախ» հրատարակչութիւնը: Հեղինակած է բանաստեղծական, գրականագիտական եւ մշակութաբանական բազմաթիւ ժողովածուներ, ստեղծագործութիւնները տպագրուած են Երեւան, Ստեփանակերտ, Մոսկուա եւ Պաքու:
Ան արժանացած է Հայաստանի գրողներու միութեան «Գրական թերթի», Ա. Իսահակեանի անուան, ՀՀ նախագահի, ինչպէս նաեւ համահայկական «Վահագն» մրցանակներուն: 1982-էն ի վեր Հայաստանի գրողներու միութեան անդամ էր: Ան մահացած էր Մարտ 2023-ին։
